یک روزنامه صبح در ضمیمه روزانه خود به بررسی آینده سیاسی هاشمی رفسنجانی پرداخت.

به گزارش ایرنا، نویسنده این یادداشت سرنوشت منتظری، جداشدن از معترضان، تروتسکی شدن، کناره‌گیری از مناصب یا عزل از این مناصب را به‌عنوان گزینه‌های احتمالی در باب آینده سیاسی هاشمی برشمرد.

در ابتدای این یادداشت با بیان اینکه اکبر هاشمی رفسنجانی روزهای سختی از حیات سیاسی خود را پشت سر می گذارد، آمده است: هاشمی یک دهه پیش از این در مواجهه با اصلاح طلبان جوان طعم تلخ نقد رادیکال را به تمامی چشید. نقدهای بی رحمانه اکبر گنجی، عباس عبدی و محمد قوچانی بر کنش و منش سیاسی هاشمی، سرآغاز مخدوش شدن چهره مقتدر هاشمی در افکار عمومی ایرانیان بود.

نویسنده سپس با اشاره به روی کار آمدن اصولگرایان که از آنان در طول یادداشت با تعابیری نظیر راستگرایان جوان، راستگرایان رادیکال، رادیکال‌های افراطی یاد کرده، افزود: با سپری شدن دوره اصلاحات و روی کار آمدن راستگرایان جوان، هاشمی شرایط تازه یی از تضعیف اقتدار سیاسی خود را تجربه کرد. اگر اصلاح طلبان رادیکال از بیرون ساختار حقیقی قدرت به نقد هاشمی پرداختند، راستگرایان رادیکال از درون این ساختار هاشمی را به زیر تیغ نقد و تخریب بردند.

این روزنامه اضافه کرد: هر چند پروژه نقد هاشمی از سوی راست رادیکال در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 84 کلید خورد اما انتخابات سال 88 این پروژه را وارد مرحله تازه یی ساخت که تا پیش از این در نظام جمهوری اسلامی سابقه نداشت. نقد بی پروای هاشمی در سال جاری با سخنان احمدی نژاد در مناظره اش با مهندس موسوی آغاز شد.

یادداشت نویس اعتماد در ادامه به نامه هاشمی به رهبر انقلاب در روزهای پیش از انتخابات، سکوت اعتراض آمیز وی در روزهای پس از انتخابات، سخنان آزادیخواهانه وی در آخرین حضورش در نماز جمعه و مهم تر از همه، عدم حضورش در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری، اشاره کرده و ادعا می کند این اقدامات جریان مقابل او را که بار دیگر از آن با عنوان راست رادیکال یاد شده به به وادی هجوم همه جانبه به هاشمی رفسنجانی کشانده است.

در بخش دیگری از یادداشت، این پرسش ها مطرح شده است: پدید آمدن چنین وضعیتی برای هاشمی رفسنجانی، این سوال را در ذهن ناظران سیاسی برانگیخته است که آینده سیاسی هاشمی در نظام جمهوری اسلامی چگونه خواهد بود؟ آیا هاشمی همچنان رئیس مجلس خبرگان و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام باقی خواهد ماند؟ آیا او باز هم می تواند از تریبون نماز جمعه با مردم ایران سخن بگوید؟ اگر اراده مشهودی که برای حذف هاشمی رفسنجانی در میان مهتران و کهتران جناح راست رادیکال به چشم می خورد به غایت مطلوب خویش برسد، آیا هاشمی به سرنوشت آیت الله منتظری دچار خواهد شد یا اینکه دستی به شعبده از آستین به در می آورد و شرایط نوینی را در نظام جمهوری اسلامی رقم خواهد زد؟ اگر هاشمی یقین حاصل کند که باید ترک مسند و منصب کند و خلعت قدرت را از تن به درآورد، آیا برای حفظ نظامی که مراد و مقتدایش تاسیس کرده است، نشستن در کنج عزلت در دوران کهولت را برمی گزیند یا اینکه در میدان نزاع با راستگرایان افراطی، کاری خواهد کرد کارستان؟ باری آینده سیاسی هاشمی رفسنجانی در پرده ابهام است. برخی معتقدند هاشمی به لحاظ سیاسی تمام شده است.

نویسنده اولین گمانه را دچار شدن هاشمی به سرنوشت منتظری دانسته و آن را منتفی دانسته است: در باب آینده سیاسی هاشمی گمانه های گوناگونی می توان زد؛ نخست اینکه او به سرنوشت منتظری دچار می شود، یعنی از عرصه رسمی سیاست به کلی حذف می شود. تحقق این گزینه با توجه به فضای درونی مجلس خبرگان، امری بعید به نظر می رسد زیرا به رغم تلاش احمد خاتمی و محمد یزدی برای القای این امر که اکثریت خبرگان در موضعی کاملاً مخالف هاشمی قرار دارند، اخبار پشت پرده مجلس خبرگان به هیچ وجه گویای چنین امری نیست.

این روزنامه گمانه دوم در باب آینده سیاسی هاشمی را جداسری وی از جنبش سبز موسوی و سکوت وی در قبال حوادث سیاسی جامعه است. احتمال تحقق این گزینه نیز چندان بالا نیست.

نویسنده گمانه سوم در باب آینده هاشمی این است که هاشمی در این پیرانه سر، تروتسکی انقلاب ایران می شود تا باب انحراف در انقلاب را مسدود سازد.

یادداشت نویس اعتماد چهارمین گمانه درباره آینده سیاسی هاشمی را این دانست که او خود از تمامی مناصب سیاسی اش استعفا می دهد و از این طریق مخالفت عمیق خود با روند سیاسی موجود در جامعه را برملا می کند.

وی گمانه پنجم در باب آینده سیاسی هاشمی، عزل وی از سمت های انتصابی اش خواند و افزود: در این صورت هاشمی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و امامت نماز جمعه تهران را از دست می دهد و تنها ریاست مجلس خبرگان برایش باقی می ماند.